Η κατάρα της μάγισσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Max (συζήτηση | συνεισφορές) (Νέα σελίδα: Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι ξεμυάλισε της μάγισσας την κόρη κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μια...) |
Adoni (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μιαν άλλη | κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μιαν άλλη | ||
κι η μάνα της κατάρα του | κι η μάνα της κατάρα του 'δωσε μεγάλη. | ||
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς, | "Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς, | ||
καταραμένος | καταραμένος να 'σαι όσο ζεις." | ||
Παντού η κατάρα αυτή τον κυνηγάει | Παντού η κατάρα αυτή τον κυνηγάει | ||
Γραμμή 16: | Γραμμή 17: | ||
και στη ζωή του όποια αγαπάει | και στη ζωή του όποια αγαπάει | ||
την βρίσκει | την βρίσκει μ' άλλον και τον καίει η λαχτάρα, | ||
της μάγισσας έχει αληθεύσει η κατάρα. | της μάγισσας έχει αληθεύσει η κατάρα. | ||
Γραμμή 23: | Γραμμή 24: | ||
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς, | "Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς, | ||
καταραμένος | καταραμένος να 'σαι όσο ζεις." | ||
Γραμμή 30: | Γραμμή 31: | ||
την άπιστη αγάπη του σκοτώνει | την άπιστη αγάπη του σκοτώνει | ||
και | και μεσ' στη φυλακή κλεισμένος συλλογιέται | ||
της μάγισσας πως η κατάρα εκδικιέται. | της μάγισσας πως η κατάρα εκδικιέται. | ||
Γραμμή 37: | Γραμμή 38: | ||
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς, | "Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς, | ||
καταραμένος | καταραμένος να 'σαι όσο ζεις." | ||
[[κατηγορία: συνθέσεις του Σταύρου Τζουανάκου]] | |||
[[κατηγορία: στιχουργήματα του Σταύρου Τζουανάκου]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970
Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι
ξεμυάλισε της μάγισσας την κόρη
κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μιαν άλλη
κι η μάνα της κατάρα του 'δωσε μεγάλη.
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,
καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."
Παντού η κατάρα αυτή τον κυνηγάει
και στη ζωή του όποια αγαπάει
την βρίσκει μ' άλλον και τον καίει η λαχτάρα,
της μάγισσας έχει αληθεύσει η κατάρα.
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,
καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."
Η ζήλια πια τα μάτια του θολώνει,
την άπιστη αγάπη του σκοτώνει
και μεσ' στη φυλακή κλεισμένος συλλογιέται
της μάγισσας πως η κατάρα εκδικιέται.
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,
καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."