Η στενοχώρια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Μια στενοχώρια που έχω απόψε άπ' την καρδιά μου βγαίνει καπνός τα δάκρυα μου πως να τα κόψω σε σέ...)
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Μια στενοχώρια που έχω απόψε
Μια στενοχώρια που έχω απόψε,


άπ' την καρδιά μου βγαίνει καπνός
άπ' την καρδιά μου βγαίνει καπνός.


τα δάκρυα μου πως να τα κόψω
Τα δάκρυα μου πως να τα κόψω,


σε σένα τρέχει ο λογισμός
σε σένα τρέχει ο λογισμός.




Αχ θα με φάει η στενοχώρια  
Αχ, θα με φάει η στενοχώρια,


που 'μάστε χώρια, που ζούμε χώρια
που' μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.




Γιατί σε παίρνουν από κοντά μου
Γιατί σε παίρνουν από κοντά μου


και κομματιάζοντε δύο καρδιές
και κομματιάζονται δυο καρδιές


και κάνουν λύπη κάθε χαρά μου
και κάνουν λύπη κάθε χαρά μου,


χωρίς να φταίω χωρίς να φταις
χωρίς να φταίω, χωρίς να φταις.




Αχ θα με φάει η στενοχώρια  
Αχ, θα με φάει η στενοχώρια ,


που 'μάστε χώρια, που ζούμε χώρια
που' μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.




Πως θα μπορέσω να συνηθίσω
Πως θα μπορέσω να συνηθίσω,


σ' αυτήν την μαύρη την μοναξιά
σ' αυτήν τη μαύρη τη μοναξιά,


που θα ξανάβρω σ' αυτό το κόσμο
που θα ξανάβρω σ' αυτό τον κόσμο,


σαν την δική σου χρυσή καρδιά
σαν τη δική σου χρυσή καρδιά.




Αχ θα με φάει η στενοχώρια  
Αχ, θα με φάει η στενοχώρια,


που 'μάστε χώρια, που ζούμε χώρια
που' μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.


[[κατηγορία: συνθέσεις του Απόστολου Καλδάρα
[[κατηγορία: συνθέσεις του Απόστολου Καλδάρα]]

Τελευταία αναθεώρηση της 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970

Μια στενοχώρια που έχω απόψε,

άπ' την καρδιά μου βγαίνει καπνός.

Τα δάκρυα μου πως να τα κόψω,

σε σένα τρέχει ο λογισμός.


Αχ, θα με φάει η στενοχώρια,

που' μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.


Γιατί σε παίρνουν από κοντά μου

και κομματιάζονται δυο καρδιές

και κάνουν λύπη κάθε χαρά μου,

χωρίς να φταίω, χωρίς να φταις.


Αχ, θα με φάει η στενοχώρια ,

που' μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.


Πως θα μπορέσω να συνηθίσω,

σ' αυτήν τη μαύρη τη μοναξιά,

που θα ξανάβρω σ' αυτό τον κόσμο,

σαν τη δική σου χρυσή καρδιά.


Αχ, θα με φάει η στενοχώρια,

που' μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.