Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Κορίτσια του Σαντάν

Το τρελό ξενύχτι στην τσαχπινιά μας ρίχνει, 

μονάχος πάλι  πως θα κοιμηθείς, 

κι ο διάβολος στο πλάι τη νύχτα σε σκουντάει, 

μονάχος στο κρεβάτι σαν βρεθείς.


Οι θεατρινίτσες με τις γλυκιές φωνίτσες

πως μου σφυρίζουν μεσ' στ' αυτιά θαρρείς,

πριν γδυθώ, τι συμφορά μου, ξαναβάζω το παλτό

και αντίο κάμαρά μου πάλι ξενυχτώ.


Και καταντάμε ζάλη, στο βαριετέ και πάλι,

θεατρινάκια, τσαχπινάκια κόκκινο πανί η καρδιά μας Μπάμ!!!


[Κουκλίτσες μικρούλες, μικρούλες του σαντάν, 

εμείς όπως πονούμε, δεν πονείτε,

γελάτε,γλεντάτε στην τρέλα του σαντάν, 

τους άνδρας, τους άνδρας σαν τυρανείτε.


Κουκλίτσες μικρούλες, μικρούλες του σαντάν, 

παιχνίδια των μικρών και των μεγάλων,

χαϊδεύει το ‘να χέρι σου και παίζει με τον ταίρι σου 

και τ' άλλο γνέφει, γνέφει σ' έναν άλλον.]]