| Τραγούδια: 1 | Αναζήτηση ως προς α/α: 17235 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Τίτλος | Συνθέτης (Στιχουργός) | Ερμηνεία | Έτος ηχογ. | Πληροφορίες | Αρ. Καταλόγου (Αρ. Μήτρας) | Προστέθηκε |
|---|
Ο Μπενίτο κάποια νύχτα ζαλισμένος, είδ’ όνειρ’ ο καημένος,
[πως βρισκόταν στην Αθήνα σε μια φίνα λιμουζίνα.]x2
Μα σα ξύπνησε και ρίχνει ένα βλέμμα, είπε κρίμα να’ ναι ψέμμα,
[ένα τέτοιο μεγαλείο, βρε παιδιά δεν είν’ αστείο.]x2
Φέρτε πένα διατάζει και μελάνι, τηλεσίγραφο μας κάνει,
[μα του λέμε εν τω άμα, αν βαστάς κάνε το τάμα.]x2
Δεν περάσανε παρά ολίγες μέρες κι οι θαυματουργές μας σφαίρες,
[το τσαρούχι κι η αρβύλα κάνουν στο Μπενίτο νίλα.]x2
Βρε Μπενίτο μη θαρρείς για μακαρόνια τα ελληνικά κανόνια,
[τα ‘χουν χέρια δοξασμένα παληκάρια αντρειωμένα.]x2 |
