Το παράπονο (Τις βραδιές πίνω μόνος μου)

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Τι ‘ναι αυτό που έχω πάθει, τι ‘ναι αυτό θα τρελαθώ

μια βραδιά όταν μου λείψεις δεν μπορώ να κοιμηθώ

με τις τρέλες που μου κάνεις, μ’ έχεις πεθάνει

και παράπονο ποτέ μου, μα ποτέ, δεν σου ‘χω κάνει


Τις βραδιές πίνω μόνος μου

και βαρύς ειν’ ο πόνος μου

κλαίω και τυραννιέμαι

κι όμως δεν σ’ απαρνιέμαι

ότι κι αν μου κάνεις

σ’ έχω πάντα στην καρδιά,

αγάπη μου γλυκιά


Η αγάπη μου για σένα είναι άσβηστη φωτιά

και η φλόγα δυναμώνει με την κάθε σου ματιά

με πληγώνεις κάθε τόσο και με παιδεύεις

κι όμως όλα τα ξεχνώ σαν με φιλάς και με χαϊδεύεις


Τις βραδιές πίνω μόνος μου

και βαρύς ειν’ ο πόνος μου

κλαίω και τυραννιέμαι

κι όμως δεν σ’ απαρνιέμαι

ότι κι αν μου κάνεις

σ’ έχω πάντα στην καρδιά,

αγάπη μου γλυκιά