Ο πασατέμπος (Αθανασίου - Γιορταμάκης)

Αυτά που λες εγώ τ’ ακούω βερεσέ,

τα παραμύθια σου τ’ ανθίστηκα πια τώρα

[και το κατάλαβα πως ήμουνα για σε,

ο πασατέμπος σου για να περνά η ώρα.]]

Κάθε σου φίλημα το βρίσκω πια πικρό

και τον καημό μου δεν μπορείς να τον γλυκάνεις,

[μαζί μου έρχεσαι, μπαμπέσικο μικρό,

γιατί σ’ αρέσει κόνξες σ’ άλλονε να κάνεις.]]

Φύγε λοιπόν αφού το θες αλλού να πας

κι άσ’ τις μουρμούρες και τις κλάψες και τις τρίχες

κι όταν θα σμίξεις με τον μάγκα που αγαπάς

να μην του πεις ότι για πασατέμπο μ’ είχες.